وقتی موسسه پزشکی پاییز گذشته اعلام کرد که میزان ویتامین D را تغییر می دهد ، توصیه می کند بیشتر بزرگسالان هر روز از 200 واحد بین المللی (IU) به 600 واحد بین المللی برسند ، برخی منتقدین گفتند که این افزایش خیلی کم است. آنها علاوه بر نقش مستند آن در محافظت از استخوان ها ، مطالعات مرتبط با سطح بالای ویتامین D را با چندین مزایای پیشگیری از بیماری ذکر کردند.

اما گاهی اوقات یک رویکرد محافظه کارانه توجیه می شود. به عنوان مثال ، چندی پیش بود که محققان فکر می کردند مکمل های اسید فولیک ممکن است قلب را محافظت کنند یا از سرطان جلوگیری می کنند ، قولی که آزمایش های بالینی نتوانسته اند آن را تأیید کنند. مطالعات مکمل های آنتی اکسیدانی به همان اندازه ناامید کننده بوده است. به عنوان مثال ، در تجزیه و تحلیل 67 کارآزمایی حدود 230،000 بیمار ، این قرص ها هیچ اثر مفیدی بر مرگ و میر نداشته اند. و سه ویتامین آنتی اکسیدان - A ، E و بتاکاروتن - در واقع خطر مرگ را افزایش می دهند.

حتی مولتی ویتامین خوب قدیمی ، تقریباً دور از مکمل خریداری شده در ایالات متحده ، تقریبا هیچ مدرک و شواهدی مبنی بر اثبات اینکه باعث بهبود میانگین سلامت فرد می شود ، وجود ندارد.

مکمل ها جایگاه خود را دارند ، اما "بسیاری از ادعاها سرپا و بی اساس هستند" ، می گوید: جان آنمن مانسون ، دکتر ، رئیس داروهای پیشگیری از بیمارستان بریگام و بیمارستان زنان در بوستون و عضو کمیته انستیتوی در مورد ویتامین D. "اغلب به افراد داده می شود. تصور اینکه مکمل ها بهتر از آنچه انجام می دهند بهتر عمل می کنند. "

هنوز بیش از نیمی از بزرگسالان آمریکایی آنها را گرفته اند. بنابراین ، ما بر اساس داده های فروش سال 2009 از مجله تجاری Nutrition ، یک نشریه تجاری ، شواهدی از 5 مکمل ویتامین برتر (به استثنای مولتی ویتامین ها) بررسی کردیم. در زیر ما را در مورد خطرات و مزایای احتمالی هرکدام ، به علاوه مشاوره در مورد اینکه چه کسی باید از آنها استفاده کند ، استفاده کرد.

توجه داشته باشید که سازمان غذا و داروی برای ایمنی و کارآیی داروها به همان آزمایشات سخت نیاز ندارد.

 منبع : https://is.gd/BTH50E